Leden aan het woord: Het verhaal van Kim
Hoi allemaal,
Ik heb het stokje van Iris overgenomen.
En net als Iris zit ik bijna iedere dag op mijn kamer te werken. Praten doe ik tegen mijn visjes, want planten blijven bij mij niet leven. Voor de mensen die mij niet herkennen in de foto, je zou mij ook kunnen kennen van mijn gekleurde haar. Wat van paars, naar groen, naar blauw, naar oranje en nu roze is gegaan.
Op dit moment ben ik vooral bezig met mijn opleiding. Ik zit nu in m’n eerste jaar van de kunstacademie. Dit is zeker nu in de corona tijd veel werk en hier ben ik dus vaak de hele dag mee bezig. Onder andere doordat we normaal veel samenwerken maar dit nu een stuk lastiger gaat. Online les krijgen is toch net een beetje anders dan fysiek les krijgen. Wel heb ik het erg naar mijn zin op de opleiding en gaat het tot nu toe erg goed.
Ondanks dat ik druk met school bezig ben mis ik het trainen wel heel erg. Het helpt mij erg om even op iets anders te focussen dan alleen school. Ik zit dus zoals waarschijnlijk veel andere, iedere persconferentie te wachten op het nieuws dat het zwembad weer open mag. Maar helaas moeten we nog even wachten, voordat we het koude water weer in mogen springen. Het eigenlijk iets te koude water zoals Iris al schreef.
Naast dat ik zelf train help ik ook met het les geven bij de junioren. Ik doe dit nog niet zo lang maar vind het wel erg leuk om te doen. Ik haal hier ook altijd veel plezier en energie uit. Wel is deze energie vaak weg aan het eind van de seniorentraining, nadat we weer een intensieve conditietraining van André hebben gehad.
Ik probeer vooral de jongste groep zo veel mogelijk te helpen. Vooral als ze de na de les komen vertellen dat ze de training toch wel erg moeilijk vinden en niet weten of ze het wel kunnen. Ik kan dit erg goed begrijpen omdat ik dit gevoel vaak zelf ook had, maar uiteindelijk komt het altijd goed met veel oefenen. Ik ben zelf als 8-jarige hier begonnen en zijn nu bijna 10 jaar en twee sterren verder. En elke keer blijf ik met veel plezier naar de training gaan. Behalve dat ik veel zin heb ik in de trainingen, mis ik ook het duiken heel erg. Lekker in de Grevelingen of bij de Zeelandbrug. Dit jaar heb ik helaas door corona geen duiken kunnen maken omdat ik het risico voor mijn familie en jullie zo klein mogelijk wil houden. Ik hoop dat het zo snel mogelijk weer kan. Ik hoop ook dat de clubactiviteiten snel weer door kunnen gaan zodat we elkaar ook buiten de training weer kunnen zien.
Ik hoop jullie allemaal snel weer te zien dus zorg dat je allemaal gezond en veilig blijft zodat we zo snel mogelijk weer met z’n alle kunnen en mogen trainen.
Ik mis jullie en tot snel!
Groetjes Kim
